BODRUM, MUĞLA (DHA) – MUĞLA’nın Bodrum ilçesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Serebral Palsi hastası torununa bakan ve ‘süper babaanne’ olarak …
BODRUM, MUĞLA (DHA) – MUĞLA’nın Bodrum ilçesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Serebral Palsi hastası torununa bakan ve ‘süper babaanne’ olarak tanınan Gülsiye Duran (56), “Çok zorlandım ama Gülsiye’nin (13) sevgisi, her şeye bedel. Gülsiye’de hissettiğim duyguyu, kendi evlatlarımda hissetmedim. Bir hayalim var; o da torunum Gülsiye’yi yürürken görmek. Gülsiye’yi elinden tutup, sokağa çıkarmak istiyorum. Bu konuda yetkililerin bana yardımcı olmasını isterim” dedi.
Kızılağaç Mahallesi’nde Songül -Emin Duran çifti, 11 yıl önce boşandı. Mahkeme, çiftin o dönemde 2 yaşında olan Serebral Palsi hastası kızları Gülsiye Duran’ın velayetini babasına verdi. İddiaya göre, annesi boşandıktan sonra kızı ile ilgilenmedi. Velayeti elinde bulunduran baba da çalışmak için şehir dışına gitmek zorunda kaldı. Bu nedenle Gülsiye’nin bakımı, babaannesi Gülsiye Duran’a kaldı. Babaanne Duran, yatalak olan, haftada 2 kez fizik tedavi ve psikolojik destek görmesi gereken torununun tüm bakımını üstlendi.
‘YILIN ANNESİ’ ÖDÜLÜNE LAYIK GÖRÜLDÜ
Gülsiye Duran, velayetin anne ve baba dışında başka birine verilememesi nedeniyle 28 Haziran 2017’de Bodrum 2. Sulh Hukuk Mahkemesi’nde dava açarak torununa vasi olarak tayin edilmeyi istedi. Bu dava 3 yıl sürdü, daha sonra Gülsiye Duran vasi tayin edildi. 11 yıldır torununa hem anne hem de babalık yapan Gülsiye Duran, 8 Mayıs’ta Bodrum Kaymakamlığı ve Bodrum Belediyesi’nin destekleriyle düzenlenen 16’ncı Bodrum Uçurtma Festivali’nde ‘Yılın Annesi’ ödülüne de layık görüldü.
‘BAYRAM GEÇTİ, OKUL TATİL OLDU, HİÇ ARAMADI’
Torunun her anında yanında olan ve çevresinde ‘süper babaanne’ olarak tanınan Gülsiye Duran, “Torunum Gülsiye 2 yaşındayken annesi bırakıp gitti. O dönemlerde çok zor zamanlar yaşadık. Gülsiye hep ağlardı. Rahatsızlığı sıklaştı, sürekli hastaneye gittik. O süreçte 5 sene boyunca annesi hiç aramadı. Babası o dönemlerde daha sık şehir dışına gelip, gidiyordu. Gülsiye’nin nöbetleri çok sıktı ve başkasına emanet edemezdim. Torunum Gülsiye Yahşi Özel Eğitim Uygulama Okulu’na gidiyor. Ayrıca Turgutreis Engelliler ve Sağlık Vakfı’nda fizik tedavileri de sürüyor. Maalesef olmadı, yürüyemedi. Doktora gittik ve Gülsiye’nin beyninin yürümesi için kumanda etmediğini söyledi. Yürümesi için ümidim kalmadı. Tekerlekli sandalyeye mahkum. Bayram geçti, okul tatil oldu, annesi hiç aramadı. Dava açıp, annesinin ve babasının da imzasıyla Gülsiye’nin vasiliğini aldım” dedi.
‘DOĞURMAKLA ANNELİK, BABALIK OLMUYOR’
Yetkililerden yardım isteyen Duran, “Çok zorlandım ama Gülsiye’nin sevgisi, her şeye bedel. Gün içerisinde onun programına göre çalışıyorum. Gülsiye’de hissettiğim duyguyu, kendi evlatlarımda hissetmedim. Çocuğu doğurmakla, annelik, babalık olmuyor. Annelik, babalık geceleri uykusuz kalmak, günlerce hastanede kalmaktır. 6 ay tek başıma hastane odasında kaldım. Bir çocuk dünyaya geldiği zaman, nasıl olursa olsun kimse evladını terk etmesin. Gülsiye için her şeye katlanıyorum. Bir hayalim var; o da torunum Gülsiye’yi yürürken görmek. Gülsiye’yi elinden tutup, sokağa çıkarmak istiyorum. Bu konuda yetkililerin bana yardımcı olmasını isterim” diye konuştu. (DHA)
