89 yaşındaki Melih Ziya Sezer, Moda’da 71 yıldır eczane işletiyor. Hazırladığı ilaç terkipleriyle tarihi eczaneden şifa dağıtıyor. Üstelik …
89 yaşındaki Melih Ziya Sezer, Moda’da 71 yıldır eczane işletiyor. Hazırladığı ilaç terkipleriyle tarihi eczaneden şifa dağıtıyor. Üstelik yanında ne kalfası var, ne de çırağı… Modalı’ların ‘melih abisi’ Melih Ziya Sezer, hikayesini anlattı.
Kadıköy Moda’da bulunan Yeni Moda Eczanesi İstanbul’un en eski eczanelerinden biri. 119 yıllık olan bu eczane dış cephesi, mobilyaları ve içeride çalan müzikleriyle adeta bir müze gibi. Aynı zamanda eczanede açıldığı günden bu yana aynı eşyalar kullanılıyor. 1902 yılında Faik İskender Göksel tarafından kurulan Moda Eczanesi, günümüzde Melih Ziya Sezer (89) tarafından işletiliyor.
“1937 YILINDAN BERİ BİZİM AİLE TARAFINDAN İŞLETİLİYOR”
71 yıldır babasından devraldığı Yeni Moda Eczanesi’ni işleten Melih Ziya Sezer, şöyle konuştu:“Yeni Moda Eczanesi 1902 kuruluş tarihiyle İstanbul’un en eskilerinden biri. Eczane ilk olarak Faik İskender Bey tarafından Eczane-i Saadet ismiyle Kızıltoprak’ta kuruldu.
1928’de çıkan Tahdit Kanunu gereği Kızıltoprak’daki iki eczaneden birinin kapanması gerektiğinden, eczane Moda’ya taşındı ve ismi ‘Moda Eczanesi’ olarak değişti.” “1936 yılında Faik İskender Bey vefat edince, Moda Eczanesi satılığa çıktı ve babam bu eczaneyi satın aldı. Babam Halil Nejat Sezer 1925 İstanbul Üniversitesi mezunu. Babam ilk eczanesini memleketi olan Urfa’nın Birecik kazasında Yeni Eczane adında açtı, 1935 yılında ise Konya Karaman’a ‘Yeni Eczane’ adıyla nakletti. 1937’de Moda’daki eczaneyi devralınca isimleri birleştirdi ve Yeni Moda Eczanesi ismi kuruldu. Babam 44 yaşında vefat etti. 1950 yılında bu yana eczaneyi ben idare etmeye başladım.
Bu eczane 1937 yılından beri bizim aile tarafından işletiliyor.”
“ECZACILIK TİCARET DEĞİL SANATTIR”
“Eskiden çoğu ilaç eczanelerde yapılırdı. 1950’den sonra işin içine fabrikasyon ilaçlar girdi. Eskiden eczanelerde öksürük şurupları, kuvvet şurupları, merhemler olurdu. O zamanlar hekimler de bizlere formüller yazardı. Ancak şimdi formül yazan doktorlar az. Çünkü doktorlar da fabrikasyonlaştı.
Şu an hâlâ müşteriler az da olsa bize reçete getiriyor, biz de getirdikleri reçeteyi yapabildiğimiz kadar yapıyoruz. Ancak eczacılık ticaret değil, bir sanattır. Sanattan da bir şeyler üretildiğiniz zaman zevk alınır.”“Ama reçetede olanları miligram yerine santigram olarak hesaplarsanız insan canıyla oynamış olursunuz.
Bir hocam, ‘doktorun hatasını eczacı, ancak eczacının hatasını ise mezarcı temizler’ der. Doktor yanlış bir reçetede yazabilir. O esnada eczacı bu yanlışı fark edip, doktora telefon etmesi gerekir.”
“BURASI BENİM CENNETİM”
“Bir insan işini severek yapmalı” diyen Sezer, sözlerine şöyle devam etti:
“Babam, ben ve oğlum üçümüz de İstanbul Üniversitesi Eczacılık Bölümü mezunuyuz. Şu an bu dükkanda bulunan mobilyaların hepsi 1902 yılında Kızıktoprak’ta yapılmış. Eskiden her eczanenin bir mobilya tarzı vardı. Artık öyle eczaneler kalmadı. Dükkanımda kredi kartı bile geçmez.
Ben öldükten sonra bu dükkanı müzeye mi verirler, yoksa satarlar mı? Orasına ailem karar verir.” “İşimi sevmesem bu yaşıma kadar çalışmam. Bu eczane dükkanı benim cennetim. İster ayakkabı boyacısı olun ister mühendis olun kişi yaptığı işe imzasını atmalı. Eczacılık öyle kar elde edip, han hamam sahibi olunacak bir meslek değil. Günümüzdeki eczacılara diyeceğim şey mesleklerini severek yapmaları.” (DHA)