Eşinden gördüğü şiddet nedeniyle beyninde tümör oluşan, riskli olduğu için ameliyat olamayan Jolfaci, şu an ilkokul 2’nci sınıfa giden kızı ile …
Eşinden gördüğü şiddet nedeniyle beyninde tümör oluşan, riskli olduğu için ameliyat olamayan Jolfaci, şu an ilkokul 2’nci sınıfa giden kızı ile içerisinde birkaç eşya bulunan harabe bir evde yaşam mücadelesi veriyor.
İran’ın İsfahan kentinde İman Javiz (39) ile evlenen Samneh Bahrami Jolfaci, bu evlilikten bir kız çocuğu dünyaya getirdi. Eşi, uyuşturucu kullanmaya, ardından da şiddet uygulamaya başladı. Samneh’in eşi uyuşturucu almak için evdeki birçok değerli eşya gibi 1,5 yaşındaki kızını da satmaya karar verdi.
Jolfaci, bir gece yanına aldığı kızıyla Türkiye’ye kaçtı. Erzurum’a gelen Jolfaci, derme çatma, kapısı bile olmayan bir ev kiraladı. İranlı anne ve kızına Palandöken Kızılay Şubesi sahip çıktı. Kızılay sayesinde evine birkaç eşya alan ve sıcak yiyecek giren Samneh Bahrami Jolfaci, şimdilerde ilkokul 2’nci sınıfa giden kızı için hayata tutunmaya çalıştığını söyledi.
Eşinin uyuşturucu bağımlısı olması ile yaşantılarının altüst olduğunu ve gördüğü şiddet nedeniyle beyninde tümör oluştuğunu belirten Samneh Bahrami Jolfaci, şöyle konuştu:
“Ne paramız ne de artık evde satabilecek bir eşya kalmadı. Eşim uyuşturucu alabilmek için kızımı satacaktı. Hatta bir gün bana gözdağı vermek ve bu kararına itiraz etmemem için evde bir kuşun kafasını keserek, ‘Ben çocuğu satıyorum’ dedi. Çok korktum ve kızımı da alarak 6,5 yıl önce Türkiye’ye kaçtım. Bizim burada en büyük destekçimiz Kızılay. Sağ olsun ev sahibimiz de durumumuzu bildiği için kira almıyor. Kocam beni çok dövdüğü için babam kalp krizi geçirdi. Her zaman göğsüme tekme vurduğundan göğsümde de kist oluşmuştu. Erzurum’da ameliyat oldum ve iyileştim. Bir süre önce başım ve gözümdeki şiddetli ve aşırı unutkanlık nedeniyle doktora gittim. Yapılan kontrollerde, gördüğüm şiddet nedeniyle beynimde tümör oluşmuş. Ameliyat olmam gerekiyor ama görme engelli ya da hafızamı kaybetme gibi risk var. Benim ileriye dönük bir hayalim yok. Bundan sonraki hayatımızda kendim için değil kızım için güzel, rahat bir yaşam istiyorum. Kızım iyi olsun, bana yeter. İran’a gidersem yasalar gereği kızım benden alınıp babasına verilir, beni de cezaevine atarlar. Çünkü orada annenin bir hakkı yok.”
İlkokul 2’nci sınıf öğrencisi Zehra Javiz, babasını hiç hatırlamadığını annesinin durumuna ise çok üzüldüğünü söyledi. Annesinin iyileşmesi için her gece dua ettiğini belirten Javiz, “Büyüyünce İngilizce öğretmeni olmak istiyorum. Hayalim ise okulda yaptığım ve evin duvarına astığım havuzlu bir eve sahip olup annemle güzelce yaşamak” diye konuştu.
