2021 yılını geride bırakmamıza artık saatler kaldı. Birçok kişi için bu yıl 2020’nin yarattığı stresi ve şoku atlatmaya çalışmakla geçti. Elbette …
2021 yılını geride bırakmamıza artık saatler kaldı. Birçok kişi için bu yıl 2020’nin yarattığı stresi ve şoku atlatmaya çalışmakla geçti. Elbette ülkemizin içindeki çalkantılı gündemden ötürü de kafa dinlemeye pek vakit bulabildiğimizi söyleyemeyiz. Hazır zihinlerimiz yorulmuşken dikkatimizi dağıtacak başka olaylara göz atabiliriz. Yılın En İyi İllüzyonları Yarışması’nın kazananlarını derlediğimiz bu haber, her şeyin göründüğü gibi olmadığını bir kez daha kanıtlar nitelikte.
Hayalet Vezir (Matt Pritchard)
Yarışmanın birincisi olan Matt Pritchard, ‘hayalet vezir’ olarak adlandırdığı ‘The Phantom Queen’ ile satranç oyuncularını bile aldatan illüzyonunu sergiliyor.
Değişen Oda İllüzyonu (Michael A. Cohen)
Michael A. Cohen’ın bu akıl durduran illüzyonu, algılarımızın sınırlarını zorluyor. İlk gösterilen odaya dikkatlice bakın…Gözünüze farklı gelen bir şey var mı? Nelerin değiştiğini ‘yavaşça’ fark edeceksiniz…
Çift Yüzük İllüzyonu (Dawei Bai ve Brent Strickland)
‘+’ işaretine dikkatli baktığınızda dairelerin nasıl hareket ettiğini görüyorsunuz? Çift Yüzük olarak adlandırılan bu illüzyon, aynı hareketi yapan iki cismin değişen durumlara göre nasıl farklı görünebileceğini gösteriyor.
Terlikler ve Çoraplar (Pascal Wallisch ve Micheal Karlovich)
Gösterilen normal resimlerde terliklerin renkleri apaçık ortada gözüküyor. Ancak çorapların renkleri değiştiğinde bunun o kadar da kolay olmadığını göreceksiniz…Küçük bir tüyo vermek gerekirse; yeşil ışık altında pembe objeler gri, beyaz objeler ise yeşil görünür.
Yoktan Var Olan Şehir (Christopher Tyler ve David Phillips)
İnsanların üç boyutlu nesneleri algılayabilmesi için köşelerin ve genel hatların belirgin olması gerekiyor. Ancak aynı etki, farklı bakış açılarından görmek için hareket edildiğinde de yaratılabiliyor…
Oh La La Kutusu (Oliver ve Chloe Redon)
Göz yanılmasının belki de en güzel örneklerinden biri de ‘Oh La La’ Kutusu olarak adlandırılan illüzyon. Bu illüzyon, beynimizin ‘var olan’ olaylara değil ‘var olması gereken’ olaylara odaklanmasını gözler önüne seriyor.
Slime El (Yutaro Sato, Kento Imai ve Kenri Kodaka)
Slime El illüzyonu da beynimizin ‘görünen gerçekliklere’ ne kadar çabuk aldanabildiğini ortaya koyuyor. Katılımcıların kendi ellerine ve slime ele aynı zamanda aynı hareketler uygulandığında beyinde oluşan algı oldukça enteresan…
Yükselen Obje İllüzyonu (Kokichi Sugihara)
Kokichi Sugihara, Yılın En İyi İllüzyonu Yarışması’nı geçtiğimiz yıllarda birkaç kez kazanan bir isim. O nedenle kendisinin bu alanda oldukça bilindiğini söyleyebiliriz. Bu illüzyonda da belli açılardan bakıldığında bazı nesnelerin olduklarından daha uzun nasıl gösterilebileceği ortaya koyuluyor.
Küp Sorunsalı (Michael Cheshire)
Gölgeler ve ışıklandırmalarla düz nesnelerin nasıl üç boyutlu gösterilebileceğine dair bir örnek de Michael Cheshire tarafından yapılan Küp Sorunsalı illüzyonuyla gözle önüne seriliyor.
Hayalet Selektör (Peter Veto)
Peter Veto, kendisinin ürettiği bir illüzyonu göstermek yerine birçok kişinin deneyimlediği ancak anlam vermekte zorlandığı bir illüzyona dikkat çekiyor. Hayalet Selektör olarak adlandırdığı bu illüzyon, bir aracın içindeyken dışarıdan gelen bir ışık kaynağının ‘selektör’ yapar gibi yanıp sönmesini ele alıyor. Nedeni tam olarak bilinmeyen bu olay, normalde düzenli olarak yayılan ışığın ‘aralıklı olarak yanıyormuş’ gibi görünmesine sebep oluyor. Bu illüzyon, özellikle sürücüler dikiz aynasından arkadaki otomobillere baktıklarında görülebiliyor.
